Als het publiek groter is dan pakweg 80 luisteraars, of als de omgeving erg lawaaierig is, vertel ik met geluidsversterking. Ik gebruik dan een headset met een zender. Geen handheld microfoon, want die beperkt me te veel in mijn bewegingen en geen reversmicrofoon, omdat die veel storing geeft. Ik kan gebruik maken van een aanwezige headset, of mijn eigen apparaat meenemen. Dat apparaat sluit ik dan aan op de installatie die op de optreedlocatie aanwezig is. Dat gaat met een XLR (zo’n stekker met drie pinnetjes in een cirkelvormige behuizing) of eventueel een dikke jack (zo’n stekker waarmee je een koptelefoon aansluit, maar dan dik).

Theaterlicht is leuk, maar echt niet nodig. Gewoon een ruimte waar voldoende licht is, is al genoeg. Een verhoogd podium is alleen maar nodig als de zaal erg groot is en vooral als het publiek in veel rijen achter elkaar zit. Als het enigszins mogelijk is, speel ik het liefst dicht bij het publiek, dus gelijkvloers voor een eventueel podium.

De speelruimte hoeft niet groot te zijn – een paar vierkante meter is al genoeg. Maar het is ook geen probleem als de speelruimte juist heel groot is. Het is wel fijn als er een afscheiding achter me staat, een muur, een gordijn of iets anders. Zorg dat ik geen raam achter me heb als ik aan het vertellen ben. Een raam naar buiten geeft veel tegenlicht, een raam naar de gang geeft onrust vanwege iedereen die daar langsloopt.

Ik gebruik geen lessenaar of spreekgestoelte of iets dergelijks. Ik hou van bewegingsvrijheid. Behalve bij de verhalenlezingen en enkele andere activiteiten, gebruik ik nooit een beeldscherm. Als er een beeldscherm is, dan is het fijn als je die uit wil zetten voor ik begin.

Bij een workshop is een schoolbord (whiteboard, smartboard, flip-over) handig.

Voor een vertelvoorstelling is een opstelling ideaal waarbij de stoelen in een heel wijd hoefijzer, oftewel in een platte u-vorm staan opgesteld van maximaal 30 stoelen breed. Zo’n brede opstelling is veel fijner dan een diepe. Hoe minder rijen achter elkaar, hoe prettiger. Met een theater-opstelling kan ik natuurlijk ook prima werken, maar die is vaak wel erg diep. Een bestaande theaterruimte is vaak prima te gebruiken. Help even mee om de luisteraars naar de voorste rijen te dirigeren.

Maar gelukkig kan vertellen bijna overal: een klaslokaal, een gymzaal, een aula, een theatertrap, waar dan ook.

Zorg dat alle luisteraars een stoel hebben. Bij uitzondering is het ook goed als ze op krukken, bankjes, tafels, hooibalen of op de grond zitten, maar voor elke toehoorder een stoel heeft de voorkeur. Het is minder prettig als die stoelen aan tafels staan – een tafel schept afstand.

Het is fijn als de optreedplek een beetje is opgeruimd – dus liever geen proppen op de grond, oudpapier- of prullenbakken in beeld of bezems tegen de muur.

Een workshop kan prima in een klaslokaal of zaaltje. Er zijn meestal niet eens tafels nodig – ik heb liever dat iedereen zijn hoofd en hart gebruikt dan pen en papier.

Uiteraard hebben alle toehoorders hun telefoon uitgezet voor de voorstelling begint. Eventueel geef ik een korte inleiding waarin ik dat nog even vraag. Leerlingen zetten hun tas weg onder hun stoel, of ergens buiten hun bereik.

Verder is het erg belangrijk dat de optreedruimte niet ook nog voor andere doelen wordt gebruikt tijdens de voorstelling: kantine, gang, ingang, doorgang, kluisjes, pauzeruimte. Hang even een bordje op de deur dat de ruimte tijdelijk niet toegankelijk is.

Als de optreedruimte een open verbinding heeft met, bijvoorbeeld, de gang, waar iedereen langsloopt, kan dat nogal storend zijn. Een afgesloten ruimte waar niet al te veel ander geluid binnenkomt (bijvoorbeeld van de naastgelegen gymzaal, het fietsenplein of de straat) is ideaal, maar enig bijgeluid is natuurlijk geen enkel probleem.

Ik sta al ruim vijfentwintig jaar voor de klas en kan heel wat hebben aan geluid, reacties, lastig gedrag en verstoringen vanuit het publiek, of het nu vo-leerlingen zijn of anderen. Laat het eventuele corrigeren ervan maar aan mij over. Als je me vraagt om op je school op te treden, is het wel fijn als je zelf bij de voorstelling aanwezig bent en meeluistert (en niet ondertussen ander werk doet, bijvoorbeeld). Mochten bepaalde leerlingen zich te zeer misdragen, hoop ik dat je me ondersteunt bij het aanpakken van dat gedrag. Dat begint al met het in de gaten houden welke leerlingen naast welke gaan zitten.

Voor vertellingen en verhalenlezingen is het aantal luisteraars in principe onbeperkt. Als er geluidsversterking mogelijk is en de zaal is groot genoeg, kan ik voor elk aantal toehoorders vertellen.

Voor een workshop is 15-25 deelnemers een ideaal aantal. Minder is geen probleem, behalve als het er maar 2 of 3 zijn. Meer kan ook. Voor workshops tussen 30 en ongeveer 50 deelnemers heb ik specifieke vormen van enkele van mijn bestaande workshops gemaakt. Voor nog grotere aantallen (tot honderden deelnemers) kan ik specifieke, op maat gemaakte workshops ontwerpen. Ik heb dan enige assistentie nodig van mensen op de locatie.

Een enkele fotograaf, die wat foto’s maakt voor de sociale media van de opdrachtgever, vind ik geen enkel probleem. Wel vind ik het leuk om mooie foto’s van mijn optreden zelf ook te mogen krijgen en gebruiken. Wil je meer foto’s, beeld- en/of geluidsopnamen maken of de voorstelling streamen, overleg dan vooraf even met me.

Ik ben ongeveer een uur voor aanvang aanwezig op de locatie. Vang je me dan even op bij de receptie, de voordeur, de artiesteningang of waar ik dan ook maar binnenkom? Ik reis altijd met het OV. Als er daar ernstige calamiteiten zijn, kan het zijn dat ik later kom. Ik geef dat altijd door via het telefoonnummer dat ik van je heb gekregen.

Ik heb dan meer dan genoeg tijd om eventueel geluid aan te sluiten, stoelen goed te zetten en mijn eigen spullen op te stellen. Dat is overigens nooit erg veel werk. Je kunt me heel blij maken met een kop thee vooraf en een glas water voor tijdens de voorstelling.

Het is erg fijn als ik de laatste tien minuten voor aanvang even wat stemoefeningen kan doen en de focus kan oppakken. Als het mogelijk is, is even rust dan ideaal. Maar dat gaat nu eenmaal niet altijd en overal. Dat is echt geen groot probleem.

Voor de meeste luisteraars vertel ik ongeveer een uur. Heel jonge kinderen hebben soms een wat kortere spanningsboog, volwassenen met wat theater-ervaring kunnen een langere voorstelling, eventueel met pauze aan. Maar dat alles is enorm afhankelijk van het specifieke publiek en de verdere situatie!

Als je op elkaar aansluitende voorstellingen of workshops organiseert, reken dan op minstens ongeveer tien minuutjes pauze ertussen, zodat ik even wat kan drinken, naar de wc kan en de luisteraars genoeg tijd hebben om te vertrekken en binnen te komen.

Boeken gaat het makkelijkst via een mailtje aan mij. Telefonisch ben ik hopeloos slecht bereikbaar. Hoe langer van te voren je boekt, des te meer kans dat ik nog geen andere boeking heb. Door de week kan ik alleen overdag optreden op maandagen en vrijdagen – de andere dagen van de week ben ik ingeroosterd op mijn eigen school. Op avonden en in weekends kan ik over het algemeen wel.

Een eenmaal geboekte voorstelling annuleren, verplaatsen of aanpassen is geen probleem, mits je dat op tijd doorgeeft. Ik overleg graag over een oplossing. Komt je annulering pas heel kort voor de voorstelling binnen, dan factureer ik altijd een deel van het afgesproken bedrag. Hoe veel, dat hangt af van de afspraken die we hebben gemaakt. Echte overmacht is uiteraard uitgezonderd.

Als ik zelf ziek word, er zich een andere ernstige situatie voordoet, of als het OV zo tegenzit dat ik niet op de locatie kan komen, dan moet ik de voorstelling annuleren. Uiteraard hoef je me dan niet te betalen, maar mocht mijn afzegging schade tot gevolg hebben, dan kun je die niet op mij verhalen. Overigens heb ik van de zeshonderd voorstellingen die ik de afgelopen tien jaar speelde, er één afgezegd wegens ziekte en één omdat er geen treinen reden, dus de kans is erg klein.

Het is exact één keer gebeurd, maar voor de zekerheid: als ik de situatie waarin ik moet optreden onveilig vind, of ik vind dat de omstandigheden een acceptabel optreden onmogelijk maken, dan kan ik ter plekke de voorstelling annuleren. Dan moet je me alsnog de gemaakte (reis)kosten betalen en een deel van het afgesproken bedrag. En ook dan kun je jouw schade of onkosten niet op mij verhalen.

Wat kost dat nou, zo’n optreden? Dat hangt van een aantal factoren af, maar een vuistregel kan ik je wel geven. Ik reken een startbedrag van €150,- en daarna €150,- per uur. Daar komen nog (reis)kosten bij, maar geen BTW, want ik ben vrijgesteld van BTW onder de kleine ondernemersregeling. Middelbare scholen kunnen de factuur ook via de cultuurkaart van het CJP betalen. Als ik erg ver moet reizen of tussen optredens door erg lang moet wachten, reken ik ook nog een klein bedrag voor de reis- en wachttijd.

Een voorstelling van een uur, bijvoorbeeld, komt dus neer op €300,- plus wat kosten. Een voorstelling van een uur, gecombineerd met een workshop van anderhalf uur kost €525,-. Als je me een hele dag (twee dagdelen) inzet, dan reken ik nooit meer dan €1000,-, meestal ruimschoots minder.

Als ik heel veel specifieke voorbereidingen moet doen voor een optreden, dan reken ik ook wat voor de voorbereidingskosten. Hoeveel dat is, hangt sterk af van de opdracht in kwestie.

Komt dat neer op een te hoog bedrag voor je begroting? Neem alsjeblieft toch gewoon contact op. Mijn ervaring is dat we er samen uiteindelijk altijd uitkomen.

Voor ideële instellingen, goede doelen, locale gelegenheden in de buurt van Nijmegen, vrienden en andere relaties reken ik andere prijzen, die we van keer tot keer afspreken. Ook voor kleine en korte optredens (een kinderfeestje, bijvoorbeeld), optredens waar ook een beloning in natura (zoals een maaltijd of een dienst) tegenover staat en andere optredens spreken we de prijs samen af.

En nog iets saais en vervelends: ik vind het hartstikke leuk als je me een cadeautje wil geven, maar ik drink geen alcohol, dus een fles wijn, hoe goed bedoeld ook, komt niet op. En die mooie bos bloemen: hartstikke aardig, maar de kans is groot dat ik nog met trein en fiets naar huis moet en dat die bloemen dat niet overleven. Ik heb ze wel eens aan een willekeurige medepassagier afgegeven… Maar met andere dingen ben ik oprecht heel blij!

En dan de boekenbon (of vvv-bon, of weetikveel-bon). In mijn opinie is een bon gewoon onhandig geld. Doe maar gewoon een envelopje, als je graag iets wil geven. Of iets anders. Of gewoon een welgemeend compliment.

Tellus Storytelling is bij de Kamer van Koophandel ingeschreven onder nummer: 61508985

Het BTW-id is: NL001876525B18

Het bankrekeningnummer is: NL82 ASNB 0706 9782 69

Als je een fysiek postadres / vestigingsadres nodig hebt, dan vraag dat even per email aan me.

Als we contact hebben gehad over een voorstelling, boeking of iets anders, dan bewaar ik je naam, je e-mailadres, je telefoonnummer en eventueel de naam en het (bezoek)adres van de instelling waar je werkzaam bent (school, museum, festival, bedrijf, etc.). Van een school bewaar ik het cultuurkaartnummer.

Ik beloof je plechtig dat ik je telefoonnummer alleen maar gebruik voor calamiteiten en andere dringende dingen op de dag van het optreden zelf. Ik bewaar het alleen opdat ik het bij een volgende boeking niet nog eens hoef te vragen.

Via je e-mailadres communiceer ik over het optreden en naar dat adres stuur ik de factuur. Meestal is dat de laatste mail die je van me ontvangt. Zeer onregelmatig stuur ik een nieuwsbrief naar je e-mailadres, maar als je die niet wil, kun je dat gewoon aangeven en dan krijg je er geen meer.

Desgewenst wis ik al je gegevens uit mijn database. Laat het me even weten.